Wydajność i możliwości taśm
Zaletą taśm klejących jest to, że można z góry określić, jak trwałe będzie wiązanie. Czy ma być na stałe? Czy to tylko szybki flirt? Czy może będzie to związek z przerwami? Wyjaśnimy, o co w tym chodzi.
Zacznijmy od podstaw: w kleju działają trzy siły. Wewnętrzna spójność, czyli kohezja, wpływa na to, w jakim stopniu substancja jest odporna na rozrywanie. Adhezja, czyli lepkość kleju, opisuje zdolność substancji, by pozostawała przyklejona do nieklejącego przedmiotu. Przyczepność to siła, z jaką klej przywiera do powierzchni w bardzo krótkim czasie. Na razie wszystko jest jasne. Lecz jak ustawić te trzy parametry, aby uzyskać właściwości taśmy samoprzylepnej odpowiadające określonym wymaganiom?
Wzajemna równowaga między przyczepnością, kohezją i adhezją decydują o zastosowaniu
Przyczepność i kohezję dopasowuje się do każdego zastosowania. Adhezja ma znaczenie drugorzędne. W przypadku wielu zastosowań w tej kategorii ważna jest równowaga pomiędzy przyczepnością i spójnością wewnętrzną, czyli kohezją. Przyczepność jest niezbędna, by taśma natychmiast przykleiła się do powierzchni. Wyższa kohezja, czyli wewnętrzna spójność kleju, jest potrzebna zwłaszcza wtedy, gdy produkt musi być usuwany bez pozostałości. W przypadku wielu odwracalnych zastosowań jest ona ważniejsza niż określona adhezja, którą obserwuje się, na przykład, przy wysokiej przyczepności (odporność na odrywanie).
Takich taśm samoprzylepnych używa się, między innymi, przy wstępnym montażu w procesach montażowych, aby zakryć delikatne powierzchnie przy pracach malarskich, by chronić świeżo lakierowane samochody w transporcie lub przy instalacji form drukowych.
Jeśli elementy mają być połączone trwale, należy skupić się na adhezji i kohezji. Trzeba je dopasować do każdego zastosowania. W przypadku trwałego klejenia powierzchni przyczepność ma drugorzędne znaczenie. Kleje w tej kategorii charakteryzują się przede wszystkim stosunkiem kohezji i adhezji odpowiednim dla danego zastosowania. Najważniejszą rzeczą jest trwałość wiązania. Przyczepność, czyli siła wiązania w chwili zetknięcia, ma zwykle znaczenie drugorzędne.
To rozwiązanie jest stosowane na przykład przy montażu elementów elewacji lub płyt meblowych, listew ozdobnych, profili i emblematów w przemyśle samochodowym, a także obiektywów w telefonach komórkowych. I jeszcze do wiązania i ochrony kabli w samochodach (wiązki kablowe). We wszystkich tych przypadkach potrzebne jest stałe wiązanie i trwałe mocowanie za pomocą materiału o długiej żywotności odpornego na starzenie.
Czasami wszystko musi odbywać się szybko. W takiej sytuacji ważne jest odpowiednie połączenie przyczepności i adhezji. Obie właściwości trzeba dopasować do każdego zastosowania. W tym przypadku kohezja ma znaczenie drugorzędne. Najważniejszą cechą klejów w tej kategorii jest to, że powinny przywierać szybko i mocno, tj. mieć dobrą przyczepność i/lub wysoką adhezję. Ze względu na to, że zwykle nie ma potrzeby przenoszenia dużych obciążeń, a taśma nie musi być usuwana bez pozostawiania resztek, kohezja ma tutaj znaczenie drugorzędne.
Dobrym przykładem jest łączenie wstęg. W tym przypadku podczas produkcji papieru oraz druku gazet wiązanie powstaje na końcu jednej rolki papieru i początku następnej. Wiązanie trzeba uzyskać przy pełnej prędkości podczas pracy urządzeń. Koniec jednej rolki łączy się z początkiem następnej. Ten krótki kontakt musi wystarczyć, by wytworzyło się mocne połączenie. Podobny proces ma miejsce w przypadku nadruków foliowych na opakowania. Ponadto słynny tesafilm® ma cechy szybko przywierającego produktu. Powinien przykleić się szybko i nie musi być usuwany bez pozostawiania śladów. Jednocześnie nie ma problemu z trwałym utrzymywaniem wymaganych obciążeń.
