Z naszego doświadczenia wynika, że zazwyczaj istnieje jeden z pięciu powodów, dla których system tesa® Power.Kit nie działa tak, jak obiecujemy. Wszystkie te przyczyny wynikają z niewłaściwych warunków wstępnych do przyczepności kleju i można je łatwo rozpoznać po tzw. „wzorze pęknięcia” kleju na tylnej stronie adaptera.
1. Niewystarczający czas utwardzania:
Niecierpliwość to prawdopodobnie największy wróg sukcesu. Jeśli klej nie zostanie pozostawiony do utwardzenia przez 12 godzin, jak wskazano w instrukcji (lub 24 godziny w przypadku niektórych produktów), a przedmiot zostanie zamontowany wcześniej, zazwyczaj skutkuje to wzorem pęknięcia nr 2 (patrz poniżej): Klej częściowo utwardzony, który uzyskał już pewną, ale niewystarczającą siłę trzymania. Pod wpływem dużego obciążenia adapter odrywa się i pokazuje niepełny, kohezjny wzór pęknięcia – w przeciwieństwie do w pełni kohezjnego wzoru, jaki powstaje przy prawidłowo zamontowanym systemie usuwanym przy użyciu szczypiec (wzór pęknięcia nr 1).
2. Warstwa oddzielająca na powierzchni:
Wielu użytkowników ma tendencję do bardzo dokładnego czyszczenia powierzchni przed użyciem systemu tesa® Power.Kit – niestety, czasami niezgodnie z instrukcją, przy pomocy konwencjonalnych środków czystości, które zazwyczaj zawierają składniki odtłuszczające lub hydrofobowe. Te substancje nie tylko zapobiegają przyleganiu tłuszczu i wody do powierzchni, ale także uniemożliwiają przyleganie kleju tesa® Power.Kit. Czy to właśnie mogło być przyczyną braku przyczepności w Twoim przypadku, wiesz najlepiej sam. Jeśli tak, potwierdzeniem będzie również wzór pęknięcia Twojego adaptera: Jeśli tylna strona adaptera pokryta klejem wygląda gładko, jak we wzorze pęknięcia nr 3, oznacza to, że klej nie znalazł punktu zaczepienia. Dlatego następnym razem najlepiej przetrzeć powierzchnię energicznie czystą, suchą ściereczką, aby mechanicznie usunąć resztki! Wyjątki potwierdzają regułę – również w przypadku tesa: w przypadku specjalnie zabezpieczonych powierzchni (np. woskowany lub olejowany kamień naturalny lub drewno) lub powierzchni z produkcyjną warstwą oddzielającą (np. sztywny PVC, stosowany w ramach okiennych) należy usunąć warstwę oddzielającą za pomocą specjalnego środka czyszczącego, acetonu (nie stosować na powierzchniach z tworzyw sztucznych!) lub alkoholu, a następnie odczekać, aż powierzchnia odparuje – z powodów opisanych powyżej!
WAŻNE: Alkohol oznacza czysty lub 70% alkohol propylowy z apteki. Nie należy stosować benzyny ekstrakcyjnej ani denaturatu jako zamienników. Aceton również nie może być zastąpiony zmywaczem do paznokci.
Jeszcze jedna ważna uwaga: w przypadku płytek z tzw. efektem lotosu lub perlenia (nanostruktura), warstwa oddzielająca nie może zostać usunięta chemicznie.
3. Nieodpowiednie podłoże:
Chociaż system tesa® Power.Kit nadaje się do prawie wszystkich typowych nośnych podłoży, istnieją pojedyncze tworzywa sztuczne, do których klej tesa® Power.Kit zdecydowanie się nie przyczepia. Należą do nich przede wszystkim polietylen (PE), polipropylen (PP) oraz politetrafluoroetylen (PTFE, teflon). Luźny tynk, tapety i tekstylne podłoża (np. wykładziny) z zasady nie nadają się do klejenia powierzchniowego ze względu na brak wytrzymałości i nośności. Ponieważ nasze instrukcje mogą objąć jedynie – choć jak najszerszy – zakres odpowiednich powierzchni i ich obróbki, obowiązkiem użytkownika jest przeprowadzenie testów wstępnych w przypadku innych podłoży.
4. Pęcherzyki powietrza w kleju:
Prawdopodobnie z przyzwyczajenia do używania klejów, użytkownicy czasem mają tendencję do ponownego mocnego dociśnięcia adaptera po nałożeniu kleju. W przypadku systemu tesa® Power.Kit jednak nie poprawia to przyczepności. Wręcz przeciwnie – klej, który jeszcze się nie utwardził, zostaje wypchnięty przez otwory do napełniania i kontrolne, tworząc puste przestrzenie w warstwie kleju (wzór pęknięcia nr 4), które obniżają nośność systemu.
5. Nieprawidłowe napełnienie klejem:
Niepełne wypełnienie komory kleju – być może przez oba otwory adaptera (wzór pęknięcia nr 5) – powoduje podobny problem: mniejsza powierzchnia przylegania oznacza naturalnie mniejszą siłę trzymania! Dlatego bardzo ważne jest, aby klej był aplikowany wyłącznie przez jeden, zazwyczaj większy otwór do napełniania – komora kleju jest całkowicie wypełniona dopiero wtedy, gdy klej zacznie wypływać z otworu kontrolnego.