Naturalnie klejące

W kwestii substancji klejących królestwo zwierząt i roślin oferuje wiele rozwiązań, które łączą różne właściwości i nadają się do wielu zastosowań. Super przyczepność, która jest odwracalna? Śluz produkowany przez ślimaki udowadnia, że to możliwe. Długotrwała przyczepność zarówno pod wodą jak i na suchym lądzie? Wąsonogi i omułki wykorzystują tę umiejętność od milionów lat. Przyczepność zarówno do gładkich, jak i szorstkich powierzchni, a jednocześnie łatwe usuwanie bez śladu? Stopy gekona umożliwiają to przez całe jego życie.  

Indywidualna moc klejenia, możliwość usunięcia, a nawet ponownego użycia: produkty tesa, takie jak tesa Powerstrips® i inteligentne systemy mocowań, już łączą w sobie te podstawowe właściwości. Jednak coraz ważniejsze są też kwestie zrównoważonej produkcji i biodegradowalności. „Wraz z papierowymi taśmami pakowymi oraz bezrozpuszczalnikowymi procesami produkcji zbliżamy się do natury. To zagadnienie jest jednak znacznie bardziej złożone” — tłumaczy menedżer ds. innowacji Bastian Brinkmann, poruszając temat przyszłości tej wciąż stosunkowo młodej dziedziny badań i rozwoju.

Superludzie, supermoce, superkleje – marzymy o możliwościach pozornie niedostępnych. Ale spójrzmy na to z innej strony: sieć pająka krzyżaka jest odporna na wiatr i warunki pogodowe. Niestraszne są jej nawet promienie UV i deszcz. Tak wytrzymała sieć jest magiczną bronią komiksowego superbohatera, Spidermana. Jednak nawet w bardziej przyziemnych badaniach głównym pytaniem pozostaje to, w jaki sposób możemy wykorzystać supermoce pajęczej sieci. Naukowcy z Uniwersytetu w Akron (USA), specjalizujący się w polimerach, zbliżyli się do odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób sieć pozostaje niezawodnie przyczepna nawet w warunkach wysokiej wilgotności: higroskopijne cząsteczki pajęczej wydzieliny pochłaniają wilgoć, czyniąc ją nieszkodliwą dla struktury sieci.

Innym przykładem na poszukiwanie korzyści płynących z rozwiązań bioadhezyjnych jest wieloletni projekt Uniwersytetu Technicznego w Hamburgu (Niemcy), którego jednym z partnerów jest tesa. Część projektu stanowią badania składnika drewna, ligniny, pod kątem zastosowania w klejach. Najpowszechniej występujący w naturze polimer może być alternatywą dla pochodnych ropy naftowej. W przeciwieństwie do surowców kopalnych, źródła ligniny, jak drewno lub słoma, są odnawialne, można je uprawiać, a w procesie palenia emitują do atmosfery tylko tyle dwutlenku węgla, ile zmagazynowały.