Η ταχύτερη και αποτελεσματικότερη παραγωγή, μετατροπή και επεξεργασία των υλικών των φιλμ απαιτεί αλλαγές στις πρώτες ύλες και στις διαδικασίες παραγωγής.
Ένα από τα στοιχεία που προκύπτουν είναι η χρήση παραγόντων αυξημένης ολίσθησης για τη μείωση του συντελεστή τριβής του φιλμ (COF) και τη διασφάλιση επαρκών χαρακτηριστικών ολίσθησης των παραγόμενων φιλμ, για παράδειγμα σε φύλλα πολυπροπυλενίου διαξονικού προσανατολισμού (BOPP) ή πολυαιθυλενίου υψηλής και χαμηλής πυκνότητας (HDPE/LDPE). Τα συνηθέστερα πρόσθετα ολίσθησης είναι οι οργανικοί κηροί όπως το ερουκαµίδιο και η ολεαμίδιο.
Η επιφανειακή τριβή προκύπτει μεταξύ των επιμέρους στρωμάτων του υλικού του φιλμ ή μεταξύ του φιλμ και του εξοπλισμού επεξεργασίας και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κατά την περιτύλιξη των καρουλιών των φιλμ, κατά τη μετατροπή του φιλμ (π.χ. παραγωγή σακουλών) ή κατά τη διάρκεια των διαδικασιών συσκευασίας των τελικών προϊόντων. Για να καταστεί δυνατή η εκτέλεση διαδικασιών υψηλής ταχύτητας, προστίθενται στο πολυμερές παράγοντες ολίσθησης κατά την εξώθηση ως μια οικονομικά αποδοτική λύση στο πρόβλημα της τριβής.
Ωστόσο, η χρήση παραγόντων ολίσθησης σε υποστρώματα φιλμ δεν χαρακτηρίζεται μόνο από πλεονεκτήματα. Η δυνατότητα εκτύπωσης του υλικού του φιλμ μπορεί να επηρεαστεί και η περιορισμένη απόδοση των ταινιών συνένωσης μπορεί να οδηγήσει σε τεράστια μείωση της αποτελεσματικότητας λόγω της μείωσης των ταχυτήτων των μηχανημάτων ή λόγω θραύσεων του φύλλου.
Η βασική αιτία για αυτά τα προβλήματα είναι οι παράγοντες ολίσθησης που μετακινούνται συνεχώς στην επιφάνεια του φιλμ. Στο σημείο αυτό, δημιουργούν ένα «οριακό στρώμα» που μειώνει το αποτέλεσμα της διαβροχής μιας ταινίας συνένωσης. Ο περιορισμένος δεσμός ανάμεσα στο φιλμ και την ταινία συνένωσης μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιτυχή διαδικασία συνένωσης.
